viernes, 28 de octubre de 2016

Criterios y arbitrariedat (2): A historia d'Adrián. Historias d'un cole de mosens VIII

Que no totz os alumnos son iguals yera qualcosa evident en Coras. Pero no por una atención personalizada, u por un cudiau a la diferencia. Adrián en estió l'eixemplo más claro. Yera un mocet royo y una mica baixo. Yera muit traveset, y encara que yera bien agudo, lo d'estudiar no le feba guaire goyo, asinas que suspendeba os examens a l'arreu. Siempre chustet, se libraba en o zaguer momento de repetir. Tardé tiempo a fer pacha con ell. De feito nos faciemos más amigos en l'instituto que nos encertemos dimpués, que no en os ueito anyos de mosens.

Antimás de mal estudiant, Adrián estió d'as primeras personas que se me definió como anarquista, d'os primers companyers que prencipió a fumar y a zorriar, a ascuitar punk y rock, y mesmo a portiar un pendient d'ixos de rolde en a orella cucha. Prou que ,como qualsiquier cosa que s'esvarraba bell poco d'o modelo de "nino Coras", le vedoron de portiar-lo.

Creigo que yera enta seiseno u sieteno de E.Ch.B, que a bell mosen le dió lo barrunto de fer d'as tutorías qualcosa más que no una hora pa fer quefers. En a primer clase nos fació una charrada sobre o dialogo que prebaría de empentar, y que ixe espacio sería pa que debatisenos y charrasenos de lo que nos preocupase. En una d'as primers clases, Adrián, posau en a zaguer ringlera de sillas, devantó a man y preguntó porque le vedaban de portiar lo pendient que tanto goyo le feba. Mosen respondió, fendo a retolica sobre as trazas y os modos, y decindo que a chent heba de venir acotraciada. Adrián, con toda la mielsa que teneba quan quereba, fació un cenyo de superioridat y respulió, muit tranquilo, preguntando qual yera a razón de que as ninas sí podesen levar-ne. Aquell anyo u l'anterior, no lo remero, yera o primer que entraban chicas en a escuela. Mosen, a qui yo creyeba con más astrucias dialecticas, se quedó sin tartir. Bell largo segundo dimpués, bien niervudo, dició que s'acababa lo debat y que totz a leyer. Aquell dia tamién aprendié muito. De Adrián, claro.

Ni Adrián ni yo querebanos estar-nos-ie. Igual como muitos atros lo tenebanos bien claro. En seiseno les demandé por primer vez a mis pais que me cambiasen ta un publico, pero no lo consiguié dica ueiteno. A diferencia entre Adrián y yo yera en as notas. As mias de notable alto, as suyas d'uns aprebaus radius y conseguius a pur de repetir examens. Mesmo pa la mia marcha / liberación de Coras, os mosens me teneban alzada una sorpresa.

O feito de que muitos nos i sentisenos engarcholaus, se viyó enfortiu quan prencipioron a devantar o IES Medina Albaida. Dende o nuestro recreu podebanos viyer como abanzaban as obras a traviés d'a cleta que nos ne separaba. Cada vegada que saliba encarranyau t'o patio, m'aconhortaba mirando-me ent'o Gasometro - como le decibanos en ixas envueltas - y feba la cuenta d'os dias que me i quedaban. En primeras, qui bi marchabanos, charrabanos a escuchetes entre nusatros, d'os tramites que caleba fer y d'as asperanzas que tenebanos en ixa fuyida. Quan as listas salioron publicadas ya no podebanos continar con o secretismo y se fació publico os tretze - de quaranta - que en ixopabanos. Entre ells, Adrián y yo. 

Antes que ixo estase definitivo, bell mosen, no recuerdo qual, venió y prebó de convencer-me de que me i quedase. No entedeba por qué quereba marchar d'o cole, si teneba unas notas tant buenas. No le dié explicacions. No las mereixeba. Yera a primer vez en muito tiempo que s'intresaban por a mia opinión y ya feban tarde. Con tot y con ixo, me quedé una mica percutiu. En o siguient recreu lo charré con a resta d'os tretze. Nomás heban charrau con atro y yo, os dos con una media de notable alto. Rai a resta. Adrián y yo, y quasi totz, nos encertemos en o Medina Albaida y m'aseguroron que no heban charrau tampoco dimpués con ells. 

En l'instituto, en o primer anyo, facié un gran amigo, que tamién heba sufriu a los corazonistas. Ell yera un anyo mayor que yo pero repetiba 1º de BUP, pasando-se a 3º ESO (yera quan prencipiaba a aplicar-se a LOGSE). Charrín charrán, le charré d'os mios zaguers dias en Coras y ell me contó a suya propia historia. Yera un tarambana y en ueiteno le'n cayoron quatre. Asinas que heba de repetir curso. Sus pais marchoron a charrar con os mosens y le dicioron que l'aprebarían tot a truca de que le levasen t'atro centro. Asinas lo facioron. Con poco exito ya que me lo trobé repetindo a l'atro curso.

Adrián continó estando un estudiant penible y dimpués de suspender no se quantas en 3º d'ESO, tornó a cambiar de IES, asinas que le perdié la pista. A zaguer vegada que charré con ell iba ta un cole de l'Opus y aprebaba tot a pur de "os chanfles de pai", en as suyas propias parolas.

Un nino de 11 anyos evidenció a falta d'argumentos d'un mosen de ciquanta y tantos. A diferencia de tracto enta ell y enta yo, deixó claras a etica y as practicas inmorals - y probablement ilegals - de l'amostranza catolica que todas, Adrián y yo tamién, financiamos.

jueves, 20 de octubre de 2016

Exercendo lo pasquinismo 011: Cebrián, Gonzalez, Podemos militarra y os comunistas nazis

Ya fa tiempo que a SER fa pampurria. Muita pampurria. Por diferents razons, en o treballo mio ye a cadena que ye enchegada tot lo dia, asinas que me sé la suya programación de punta ta coda. As primers horas d'o maitin son as d'as noticias y as editorials. Asinas que ye an que más se nota a ideolochía d'a cadena de Cebrián. Precisament, os abucheos a ixe hombraz y a lo suyo "compinche" Felipe González en una Universidat espanyola, han centrau una d'as pachinas más penibles d'o suyo "periodismo". Tot un exercicio de pasquinismo.

Prencipiaba, bien luego, Jose María Izquierdo en a suya sección "O uello cucho". Tot lo mierques heban estau dando ferrete con a noticia, pero contaba que no continarían o chueves, ya que no daba pa más. Prou entivocau yera.

"Acotolar o faixismo d'a violencia", titolaba Izquierdo a la suya columna.Yo, que encara debo d'estar sin esmaliciar, me pensaba que charraría d'a puyada d'a extrema dreita en bell cabo d'Europa u de bella movida d'o futbol. No me fació lo morro clo. Prencipiaba charrando d'ETA. Ya soi feito a ixa relación d'ideyas y a ixe discurso, asinas que tampoco no me trucó guaire. Se feban cinco anyos dende que deixoron as armas y yera lochico que en charrasen. L'articlo contina remerando os factors que levoron ta ixe cese de l'actividat armada y reivindica a figura de belun d'o PSOE. Dica astí, sin novedat. Aqui prencipia lo cachondeo.
Es obligado mencionar hoy a Francisco Tomás y Valiente, asesinado a tiros en la Universidad Autónoma de Madrid hace ahora veinte años, porque hemos visto, desgraciadamente, cómo el fascismo no ha desaparecido de ese ámbito de inteligencia y libertad que es la Universidad, y hemos asistido, atónitos, al deplorable espectáculo de ver cómo unos descerebrados impedían dar una conferencia a Felipe González y Juan Luis Cebrián. ¡Una conferencia, una charla, una exposición de ideas, qué atrevido insulto y qué terrible provocación!
Diz Izquierdo. Veiga-se como, quasi por arte de machia, asocia a ETA con una colla d'estudiants que protestoron porque dos personaches como Gonzalez y Cebrián isen t'a Universidat a repetir a mesma vasuera que levan repetindo totz os medios de comunicación -propios y allenos - dica l'escamallo. Si yo estase d'o PSOE, u familiar de Tomás y Valiente, talment me ofendería una mica que iste sinyor contimparase una protesta con un asesinato. Ixo sí que ye una "gosada faltada y terrible provocación".

Deciba no se qué feminista a qui le dicioron feminazi "Claro, porque estar a favor d'as cuotas en as listas electorals ye como invadir Polonia". Aplicable tamién a isto. Soi o primer que fa servir masiau a soben as contimparacions con o faixismo y o nazismo, pero Izquierdo, en ista se ha saliu.

No remata aquí. Ya hemos estableixiu que os que protestoron en a Universidat yeran etarras y faixistas. Qué más les falta?. Sí, quiesta lectora.... podemitas...

¿De dónde salen estos cafres? ¿Quién los anima, los alimenta, los azuza?

Asinas remata o suyo articlo, continando con l'argumento que desfendió o PSOE dende o primer minuto de que a movilización yera cosa d'o "codetas".ETA-faixismo-Podemos en tasament dos parrafos. Plas, plas, plas, Izquierdo.

Con tot y con ixo, Izquierdo ye un chulo de laminaculs d'o chefe Cebrián, si lo contimparamos con Pepa Bueno. Poco rato dimpués d'a enciclica de Izquierdo, continaba Bueno con a noticia d'o día. ¿Gürtel? ¿Siria? ¿o motín en o CIE? ¿o montache policial d'Altsasu? No. Que heban chilau a lo suyo caporal.

que se impida físicamente en la Universidad la celebración de un acto en el que se va a utilizar como única herramienta la palabra es una muy mala noticia y un síntoma inquietante de intolerancia.
Prencipia un articlo que titula "Encapuchaus en a Universidat". No charra de quan os nazis no deixoron charrar sobre o proceso de paz en Euskal Herria, sino de que bi ha habiu una protesta contra dos millonarios, con medios de comunicación propios.

Felipe González y Juan Luis Cebrián no pudieron hablar ayer con los estudiantes de la Universidad Autónoma de Madrid que sí querían escucharlos. Y no pudieron porque un grupo de doscientos decidió por todos y reventó el acto. Por muy gastadas que parezcan las palabras, las que sirven para lamentar este episodio son las mismas de siempre: que unos pocos impongan su voluntad a muchos tiene un nombre muy feo se llama fascismo,
Os pobrichons que no podioron ascuitar-los ahiere lo podeban haber feito mientres os meses y meses que levan desfendendo o suyo modelo d'estau. U ixe mesmo dia, quan movilizoron a tot lo suyo exercito d'opinadoras. U hue, quan han feito portalada en totz os periodicos. ¿Tos alcordatz de quan nomás ABC y La Razón compartiban portaladas absurdas? A El País le pasa cada vegada más a soben. A la fin, tot pa tornar a decir que yeran faixistas. A lo menos no ha tirau d'ETA. Encara.

y no se puede banalizar de ninguna manera que unos pocos impongan su voluntad a muchos porque se vulneraron dos derechos: el derecho a expresarse libremente de unos y el derecho a recibir libremente información de los alumnos.

Parrafo glorioso. Charra de no banalizar una persona que acaba de contimparar una protesta universitaria con un rechimen que exterminó a millons de personas. Que "uns pocos imposen a suya voluntat a muitos" ye precisament lo que Gonzalez, Cebrián y lo gubierno que s'han encerrinau que tienga l'Estau espanyol ha feito, fa y quieren que contine fendo. Que una persona diga que s'ha vulnerau o dreito de Cebrián y González a expresar-se librement, fería meter-se royo como un ababol a qualsiquier que i piense tres segundos. Por favor, ¿de verdat me yes decindo que un ex-president y o suyo quiesto amigo, duenyo de o grupo de comunicación más gran de l'estau espanyol y d'os mas grans de Latinoamerica tienen en periglo o suyo dreito a expresar-se librement?

Actuar encapuchado, meter en el mismo saco a los presos de ETA, el Gal, y hasta el debate actual en el PSOE es una ensalada tal que, si efectivamente son estudiantes, alguien debería repasar el Plan de estudios.
Mezclar ETA con o GAL? Qué loquería, e? Son cosas que no tienen mica relación. Bien se vale que en a suya cadena no han mezclau, meya hora antes por eixemplo, una protesta estudiantil, con o faixismo y Podemos.

Como as universitarias son una comunidat que tien bell prestichio social, siempre que bi ha qualsiquier protesta en a universidat, se mete en dubda que qui la faiga siga universitario. Pasa en cada piquete de vaga, en cada protesta meyo fura y, prou que sí, aqui. ¿Conoixe la periodista, u qui l'ha serviu a información, a los millars d'estudiants d'a universidat? Si iban encapuchaus, ¿cómo sabe si son u no universitarios? Belun habría de repasar o plan d'estudios, sí, pero lo prencipiando por o de Pepa Bueno.

Remata Bueno con un:
La memoria histórica sirve también para explicarles a los más jóvenes que en las sociedades democráticas la razón está siempre del lado de los que no cruzan la raya de los derechos de los otros.
Y isto lo diz charrando de Felipe González, que se pasó por l'arco los dreitos d'un fascal de chent. Pa forro de bota, lo fa con ixa bamba parternalista que tanto odio, pretendendo "explicar a os más chovens" a suya envista historica.

Yo, y muita chent más choven que yo que nian han viviu baixo lo gubierno de González, recordamos perfectament la cal viva. No nos cal que vaiga Iglesias ta siede parlamentaria a explicar-nos-lo, por muito que asinas lo creiga en a radio de Cebrián. Recordamos tamién como tractó a los insemisos, recordamos os GAL, a lei Corcuera, a OTAN d'entrada no, as ETT's, y tantas y tantas atras cosas.

Bueno y Izquierdo, González y Cebrián preban de que ixuplidemos y de fer-se pasar por un pobres a qui les ha crebau a libertat d'expresión. Lo hodiu ye que cuela... Con totz os medios de masas alineaus más que no nunca en a dreita u ultradreita, se permiten o luxo de prebar de decir-nos lo que ye libertat d'expresión. Bueno, ya lo parodioron lo Simpsons, con aquell mitico "nos atacan comunistas nazis". A SER nomás lo ha espanyolizau, barrachando ETA y Podemos tamién.





martes, 18 de octubre de 2016

As mias primers #videofateras

A mia canal de Youtube ya fa anyos que funciona. He iu penchando-ie una mica de tot, pero más que más actuacions mosicals y resumens d'os festivals. L'aburrimiento ye una gran inspiración y encara que en o mio treballo, y en a mia vida en cheneral, d'ixos momentos no en tiengo guaires, de cabo ta quan pasa que me vaga de pensar en fateras. Ixas fateras, que gosaban quedar-se como pensamientos mios, u que compartiba con as amigas por WhatsApp, gracias a la maravella d'o video, quedarán agora pa cutio en ixa canal de Youtube. 

A primer la facié, como digo, por aburrimiento. Como pareixeba que feba goyo, y teneba bella ideya más, he iu fendo más d'istas videofateras. Que igual queda en no cosa y no en foi más. U igual no. Ixo, lo tiempo lo dirá. Por agora, tos deixo aquí as cinco primers videofateras, asperando que tos faigan goyo.






viernes, 14 de octubre de 2016

Interpenyas ye fiemo, tamien mosicalment

Tretze d'octubre. Sieteno dia de Pilars. No me fa mica goyo ir ta Interpenyas, pero de cabo ta quan fan bell concierto bueno. Porque tienen a belun adintro con tres neuronas u porque s'entivocan, no lo sé. O caso ye que ista anyo i tanyeba La Raíz y bi fuemos con firmes ganas de borina. O concierto muit bien. Buens mosicos, gran ambient, muita chovenalla, pogos a bando,... poco más se'n puet demandar. 

O concierto remató y levabanos ideya de quedar-nos-ie. Dimpués de La Raiz vinioron uns DJs que prencipioron con Ixo Rai!, pero que a l'atra canta ya facioron la primer d'as suyas. Pereza. "Bueno" -me pensé - "cuento que serán d'ixos que no entienden guaire", y quan voi ta bell puesto como ixe, sé que bella buenya me habré de minchar. Amparanoia, La Pegatina, ... no arrisgaban guaire, pero a mosica estió ascuitable durant la primer meya hora. 30 minutos radius de coderencia mosical y a cascar-la. Dimpués d'ixe chiquet rato "de gracia", prencipió o chunda chunda d'o pior. Asinas que, igual como Lupercio lo bandolero, en fuyiemos.

Por si belun no lo sabe, antimás d'a carpa principal a on que se fa lo concierto "gran", en Interpenyas bi ha dos carpas más. La una d'orquestas, y l'atra de mosicas aragonesas, an que nomás actuan collas d'o país. Ixa nueit tocaba un tributo a Luz y unatro a Leño. No yera o millor plan d'o mundo, pero as alternativas yeran marchar ta casa u aguantar o ferrete makinero.

No sé cómo se consiguió que bi hese un espacio nomás pa collas aragonesas, pero me pareixe una ideya sobrebuena. Agora ya, si se les respetase, sería meravellosa. Yera imposible de sentir ni meyo bien a mosica d'ixa carpa, porque o debantdito ferrete yera a tot estrús y interferiba de tot con o concierto. Tot y que yeranos en primer ringlera, bien cerqueta d'o scenario, sentibanos quasi igual o concierto que os DJs.

Muit mal Interpenyas, muit mal. Siempre que tos doi una oportunidat me fetz burro falso. Y no ye tant dificil fer as cosas bien. Dimpués d'un concierto, se mete mosica pareixida a la d'o concierto. Encara que siga bella horeta, copon!. Y a la chent que fa mosica, se l'ha de respetar y que o publico siga capable d'ascuitar-les en condicions. Mesmo si son aragonesas. 

Ixo sí, os escusaus muit bien


miércoles, 5 de octubre de 2016

Sé lo que facietz iste verano. Tierra de barrenaus radio 3x01

Gravacion de TdBradio 3x01
O verano ye tiempo de viaches y fiesta. De vivir experiencias que a resta de l'anyo ye imposible. De trobar-te con chent que no viyes de cutio. De aprofitar cada segundo d'o largo dia. Que pena que remate. Con l'agorrada, plega la retrobada con a realidat, con o treballo u os estudios, y o tiempo de recontar a las compas de cada dia ixas vacanzas y viaches estivers que tanto goyo te facioron. Antes más se feba con una insoportable y cansa sesión de fotos en una cena. Pero en o mundo internetificau, da pa post y mesmo pa programa de radio.

Asinas que iste ye un programa an que recontamos as vacanzas. Ixo sí, vacanzas intresants. Prencipiamos con un viache ta Rumanía de man d'una persona que i vivió un anyo y que conoixe bien o país. Una tierra que, en convivir con tantos d'os suyos habitants, habríanos de conoixer millor. Continamos con una via verda en bicicleta, dende Nonasp dica Deltebre. Una traza de viyer mundo bien pincha y recomendable. Y que como en tantas atras cosas, pareixe que treballan muito millor a l'este d'a muga aragonesa que a l'oeste.

As tercers convidadas no recuentan vacanzas sino treballo. Y bien furo. O d'organizar o festival Esfendemos a tierra. Dos compas de Purna, organización que se feba cargo d'o festival por primer anyo, nos comentan como estió a experiencia. Pa rematar, o zaguer convidau charra de cómo organizar unas fiestas alternativas en Uesca. L'Albahaca reberde, una penya antitaurina, feminista y aragonesista ye una experiencia en ista ciudat que contrimuestra que atra manera de vivir as fiestas ye más que posible.

Asinas que bien d'ideyas pa lo verano venient. Prencipia asinas a tercer temporada de Tierra de barrenaus radio, an que contino asperando todas as vuestras ideyas, propuestas y alportacions. Creigo que voi aprendendo bell poquet d'isto de fer radio (yera facil), y aspero que os nuevos programas tos faigan tanto goyo como a yo gravar-los.

lunes, 3 de octubre de 2016

TdBradio. A segunda temporada

Si a primer temporada estió la d'a prebatina, la de viyer si yera capable de fer un programa de radio, y de que l'intresase a belun, en ista m'heba de contrimostrar que podeba dar-le continidat. Dotze meses de temporada, de setiembre a setiembre y tretze programas, incluyindo-ie l'especial de D'estrela a estrela. En total bella trentena d'horas de radio en aragonés, con más de vinte convidadas.

Igual como lo blog, o programa de radio ha teniu una tematica bien variada y ritmos prou diferents, pedendo d'o programa. Belun tien bella pretensión de quedar como documento sonoro de chent recontando cosas que me pareixen vitals pa la historia de l'aragonesismo politico y cultural como podrían estar o d'a rebelión aragonesa de 1591, os dos adedicaus a lo soberanismo u lo que faciemos sobre os movimientos en desfensa d'a luenga en os 80. Atros simplament buscaban fer pasar un buen rato, y totz han conseguiu levar t'as ondas todas ixas inquietutz mias que comparto con atra chent y que he quiesto compartir con qui l'intrese.

Tamién en iste anyo m'atrevié con un especial en vivo gravau en Treziclo con publico charrando y alportando as suyas envistas a lo programa. Ya creixiu de tot, y gracias a la chent de Nogara, tamién gosé fer de MC (metecantas) en bell par de borinas. Todas dos cosas que teneba firmes ganas de fer dende feba tiempo. En l'alpartau de nuevas experiencias, tamién me facié un programeta yo solet, son más convidadas que dos peluches de Pokemon.

Agora prencipia la tercer temporada. Con bell cambio chiquet, pero o mesmo modelo de programa y a mesma buenisma chent acompanyando-me, si asinas lo quieren fer. Ya tiengo una primera sesión de metecantas presta, voi barruntando lo vermu radiofonico d'iste anyo y aspero poder dar-tos una sorpreseta antes d'o deceno cabo d'anyo d'o blog. Asinas que no tos perdatz istos dotze u tretze programas que feré dica setiembre de 2017. 

Tanimientres, aqui tiens os vinclos a os programas de toda la segunda temporada:

#TdBradio 2x01. Andorra y redolada.

#TdBr 2x02 Cacegadas (Lost)

#TdBr 2x02,5 Pilars 2015. Especial D'estrela a estrela

#TdBr 2x03 A rebelión aragonesa de 1591

#TdBr 2x04 As luitas en desfensa de l'aragonés en os 80

#TdBr 2x05 A mosica en Aragón(és)

#TdBr 2x06 Diya d'a lengua materna (Vermu radiofonico)

#TdBr 2x07 O soberanismo (Ells)

#TdBr 2x08 O soberanismo (Ellas)

#TdBr 2x09 Abril por l'aragonés

#TdBr 2x10 Mosicas infravaluradas

#TdBr 2x11 Barrenaus de chelo y fuego

#TdBr 2x12 Temazos 2.

Y sobre tot, muitas gracias a Guillén, Laura, Tamara, Lorient, Armando, Mario, Elena, Daniel, Ruben R. Fernando R., Chuse Raul, Chabi, Furo, Jandro, Silvia, Luna, Roberto, Marc, Ruben S, Fernando E. y Dabi, y a toda la chent que ascuitatz o programa.