miércoles, 31 de agosto de 2016

Y Lucy s'estozó

Sin estar un ecolatra ni un hippie abrazaarbols, pienso que a humanidat hemos perdiu masiau o contacto con a millor parte d'a nuestra naturaleza animal: l'aprofitamiento d'os recursos, as astrucias fisicas, a confianza en a intuición y en os nuestros sentius, ... A evolución nos ha feito una especie prou intelichent, sí, pero de vez somos zampos, malfurriadors y plens de miedos inchustificaus.

Se gosa de charrar metaforicament de "baixar d'as brancas pa definir, en un petén y con pocas parolas, os millons d'anyos que nos costó plegar a estar Homo Sapiens Sapiens. Ixe proceso con que os nuestros antepasaus decidioron - u talment les calió - de fer-se o pre por tierra.

Ahiere m'entere de que Lucy, ixe eixemplar d'Australopithecus Afarensis que tant parient nuestra ye, morió en baixando d'un arbol. A evolución ye poetica, mesmo en os chiquetz detalles.

No hay comentarios: