lunes, 24 de agosto de 2015

Universos de ficción

Una d’as criticas que más se gosa de fer sobre os comics Marvel, ye que pareixe imposible de seguir as suyas series sin saber tot lo que ha pasau en as decadas que levan escribindo-se u todas as relacions entre as diferents series. En lo que se clama l’Universo Marvel. Isto ye aplicable tamién a muitas atras obras de fantasía, superheroes u sciencia ficción: l’universo DC, Canta de chelo y fuego, Star Wars u mesmo L’amo d’os anillos son completos y complexos universos.

Ye verdat que pa entender completament qualsiquier d’istos universos cal leyer-lo tot, u a lo menos buena parte. Pero precisament en ixo ye an que tienen parte d’a suya gloria. O feito de que s’haiga creyau tot un universo ta una obra proporciona un scenario fascinant an que desenrollar aventuras y historias de toda mena. Un universo que as fans gosamos de pasar horas imachinando-ie aventuras y fendo-nos preguntas sobre ell. En a mia opinión, o feito de que ixas obras sigan tant angluciosas no nomás no ye un problema sino que me pareixe una parte muito important d’o suyo atractivo.

L’universo Marvel, por eixemplo, s’ha iu ixamplando dende que naixese en os 60 con bella serie y bell crossover (1) chiquet, dica las decenas de series que s’editan agora mesmo con crossovers cutianos, macroeventos y mesmo un universo alternativo clamau Ultimate, con una dinamica parellana. En os primers anyos no yera tant dificil seguir a continidat de tot l’universo. Os crossover y macroeventos yeran radius y, en tot caso, no afectaban a guaires series. Pero con o tiempo a cosa s’embolicó a-saber-lo. Hue ye practicament imposible conoixer de tot l’universo Marvel actual. Siempre que tiengas una vida normal, ye platero.

Pero ¿realment cal estar a o diya de tot lo que pasa en cada chiquet racón de l’universo Marvel ta poder disfrutar-lo? No pas. Personalment nomás merco cada mes as cinco series principals d’os X-Men. Tot un miniuniverso adintro de Marvel. Beluna ye practicament independient de tot y a resta tampoco no tienen tanta relación, ni entre ellas, ni con a resta de l’universo Marvel. A sola vez que sí que realment te podrías perder ye en os debantditos crossovers y macroeventos. Lochicament, si quiers enterar-te de por qué Cyclops se carranya con Wolverine y se montan cadagún un equipo, te cal leyer Scisma. Si quiers saber porque de bote y boleyo se pasó de que bi hese mutantes por tot a que no’n quedase que bella centena, te cal leyer Dinastía de M. Y asinas asinas. Pero as historias cutianas, te las puedes leyer tranquilament, y disfrutar-las prou, sin que te calga haber leyiu istas sagas ni as atras series. A etapa de Whedon y Cassaday en Astonishing X Men u a de Aaron y Bachalo en Wolverine & the X Men son eixemplos de historias bien buenas, divertidas, con calidat y que mantienen a conexión con a resta de l’universo Marvel, sin que calga ni estar a o diya de tot, ni haber leyiu as decadas anteriors de comics.

Os “universos complexos” (por clamar-les de bella traza), me dan a yo un alicient pa dentrar en una obra. O feito de que una autora (u autoras) construiga tot un mundo (u mundos) con bella coderencia me pareixe impresionant y creigo que enriqueixe a-saber-lo a obra, ubrindo un ciento de posibilidatz. Istos universos por un regular son ubiertos a que nuevas autoras adhiban personaches, creyen aventuras en a linia temporal principal u atras, reinterpreten etapas, etc… fendo-lo evolucionar y esdevenindo en un granizo exercicio imachinativo que muitas amamos. Star Wars prencipió como una cinta de sciencia ficción sin guaires anglucias. Por sí mesma yera una buena cinta, pero tot l’universo creyau dimpués, con decenas de comics, libros, chuegos de rol, videochuegos y cintas, me pareixe muito millor. Quedar-se nomás con a trilochía orichinal, antimás de un culturetismo gafapastil, creigo que ye perder-se voluntariament bella cosa más “trascendent” que no una simpla buena cinta.

En o caso de Canta de chelo y fuego, muitas tamién se queixan d’a cantidat de personaches y d’a complexidat d’as tramas. A yo ye precisament ixe feito lo que m’empenta cada bell tiempo a tornar a leyer bell espisodio d’a saga. Remerar aquella batalla, mirar de trobar ixa cita que diz Tyrion que puet estar que me de a pista finitiva sobre a identidat de Azor Ahai, fer alcordanza de qui yera ixe sacerdote que nombra Missandei y que me sonaba que en heban charrau antes, … Qui quiera historias simplas, curtas y autoconclusivas puede leyer Os cuentos de Dunk y Egg. Los disfrutará, sin dubda, porque son buenas historias. Pero qui los leyemos conoixendo todas as relacions con a resta de l’universo de Chelo y fuego trobamos sentiu a ixos chiquetz detalles que deixa a ixambre Martin por os libros y que tanto goyo nos fan. Iste caso de ye buen contimparar. A serie de televisión ye muito más simpla que no os libros y, precisament por ixo, muito pior en a mia opinión. Qui viyen nomás a serie de TV se pierden uns personaches muito millors costruyius y una tramas muito más coderents que, en TV, talment no funcionarían.

Diz Martin que no quiere que dengún que no siga ell escriba u contine a Canta de chelo y fuego. Se puede autoenganyar tot lo que quiera, pero internet ya ye rebutient de fanfics (2) (yo mesmo soi treballando-ne en una) y soi seguro de que quan se canse u se muera, lo que pase primero, ell u os suyos hereus, venderán os dreitos u, simplament, deixarán fer.

A complexidat ye un punto a favor, no pas en contra. Con Arale tenemos un pleito perén. A ella no le fan goyo os chuegos embolicaus como Magic y a yo os simples como o Parchís. Con o Parchís me aburro de tot. Cal nomás quatre normas basicas ta chugar y no bi ha guaires opcions estratechicas. De feito qualsiquier chuego más simple que o Risk me resulta un catenazo. Cuesta d’aprender a chugar a Magic, prou que sí. De feito nunca no se deixa d’aprender a chugar. Igual como en l’Universo Marvel, Star Wars u lo que sía, nunca no se deixa de descubrir nuevas historias. A complexidat ye maravillosa encara que calga fer más poders ta disfrutar d’a suya polideza.

Asimov, en bell inte, debió fer-le aprecio a ixa complexidat. De la trilochía orichinal de Fundación, que ya yera prou angluciosa, s’ixampló a cinco y dimpués siet libros. Pero lo chenial de tot, estió quan consiguió conectar-los con as sagas de Robots y Imperio que tamién heba escrito, creyando asinas tot un relato d’a historia futura d’a humanidat. No sé como estioron os detalles legals, pero bell anyo dimpués d’a muerte d’o escritor, atros autors creyoron una Segunda trilochía d’a Fundación. No los he leyiu. No sé si son buenos u no pas, u si se considerarán canonicos (3). Pero adhiben nuevos datos y anvistas sobre una parte d’a historia d’a Saga de Fundación, que siempre ye bien. Sisquiá atras autoras continasen escribindo historias ambientadas en ixe universo que Asimov nos deixó. Y si son una mierda, con no considerar-los canonicos, prou.

Que, de cabo ta quan, calga reinterpretar-lo tot, como s’ha feito con Star Wars Legends, as cintas de Batman u se ferá o mes venient con tot l’Universo Marvel, tampoco no me pareixe mal. Ye lochico que dimpués de tantas anyadas, l’orichen de Hulk, u as primers aventuras de Avengers u d’os 4F queden desfasadas tanto tecnolochicament como social, cultural y en muitos atros sentius. U que calga reordenar tot lo material que se publicó sobre Star Wars sin brenca coordinación. Con Star Trek se fació muito bien en o reboot (4) d’a serie, asinas que cuento que a nueva trilochía galactica tamién lo ferá bien.

Asinas que bienvenidan sigan todas ixas autoras que miran de creyar ixos nuevos universos y emplir-los de personaches intresants. A las frikis nos proporcionatz horas y horas y horas de diversión, buenos ratos y debatz bien entretenius. 

NOTAS:

  1. Un crossover ye una historia compartida entre dos u más series de comics. Por eixemplo, a historia titolada “Vortice Negro”, publicada en istos zaguers meses, chunta personaches de Guardians d’a Galaxia (Guardians of the galaxy), Os nuevos hombres - X (New X-Men) y atras series en una aventura común que se publica un episodio en cadaguna d’as series.
  2. Fanfics: historias feitas por fans ambientadas en l’universo de bella obra. Por un regular, no oficials.
  3. O canon, en as obras frikis, se consideran os materials que recontan a historia oficial. Por eixemplo, en Star Wars, agora mesmo nomás son canonicas as seis cintas y bella serie de TV. Toda la resta de materials de comics, libros, etc… se consideran difuera d’a continidat y parte d’un universo paralelo clamau “Star Wars Legends” con a suya propia continidat.
  4. Un reboot ye tornar a prencipiar una serie sin tener en cuenta tot lo material anterior u dando-le una nueva interpretación. En a nueva Star Trek, por eixemplo, un viache en o tiempo fa que cambie bella condición d’a historia que bi heba dica agora de Star Trek y prencipien nuevas historias sin que calga respetar o material feito. Atro viache en o tiempo, o de X-Men: Diyas d’o futuro pasau, probablement provoque unatro reboot d’as cintas de X-Men, en haber creyau unas condicions que facioron que no morisen Jean Grey ni Scott Summers.

No hay comentarios: