martes, 25 de febrero de 2014

Operación Palace y Jordi Évole

Vinyeta orichinal de Fontdevilla
A nueit d'o domingo yeranos escruixinaus por a borina d'as Bodas d'Isabel teruelanas, que nos deixoron en as tres pedretas. Marchemos t'o leito bien luego, encara que ya heba prencipiau a plevia de whatsapps y tweets por o programa que se yera fendo en La Sexta, dirichiu por Jordi Évole, y que remató estando un falso documental sobre una conspiración arredol d'o golpe d'estau d'o 23 F. Asinas que m'enteré de tot a posteriori. Talment si lo hese visto me lo hese trusquiu tot u buena parti. U talment hese estau d'ixos peligarcers que paroron cuenta de tot en o minuto 1. Quemisió.

A l'atro diya me trobé con toda mena de mensaches, por un regular carranyaus, sobre o documental. Lo viyé ta saber qué yera ixo que tot lo mundo en charraba y porque yeran tan carranyaus con Jordi qui, tot cal decir-lo, me pareixe un figura. As criticas veniban por totz os cabos. Dende bells sectors le criticaban fer mofla d'o 23 F, un inte tant important en a historia d'a "democracia que nos hemos dau" y toda ixa retolica. Dende atros puestos, viyeban atra conspiración ta enfortir a figura d'o rei. As dos me pareixen ridiculas de tot. Se puede fer mofla d'aquell inte, por muito sagrau que siga ta muitas y, qui creiga que o rei sale más fuerte, u más feble, d'un falso documental como ixe, m'habría de dar os motivos u charrar con qualsiquier persona "neutra" que lo haiga visto y preguntar-le si viye a lo rei espanyol u a la suya monarquía d'atra traza.

Jordi Évole y o suyo equipo facioron muitas cosas bien a nueit d'o domingo. Ta prencipiar nos facioron viyer-nos en un mirallo. Tenemos, totz y todas, de cuchas y de dreitas, escepticas y magufas, una tendencia graniza a creyer-nos de traza poco critica, qualsiquier cosa que refirme as nuestras posicions politicas, u a nuestra interpretación d'a historia. U mesmo d'a sciencia, pero d'ixo en charraré atro diya. 

Creigo que muitas s'encarranyoron tantismo quan, dimpués d'haber feito un gran "¿viyes como teneba razón?", habioron de trusquir-se as suyas propias parolas. (Un Beatriz Talegón, que le claman agora) Más encara si yeran d'os que malmeteban contra Évole en estar un ciudadanista, un populista, un reformista u qualsiquier d'as atras cosas que l'acusan, y que de feito, muitas en ye. Reconoixer una error, u simplament haber estau enganyada, ye una cosa que as humanas femos muito poco y mal. No digamos si antimás yes, u creyes que yes, una gran analista politica.

"Salvados" fació atra cosa muito bien. Lo que fan siempre. Un gran show. Encara que le den premios a lo periodismo, Évole lo que ye ye un gran showman. Qui antimás fa periodismo bellas vegadas muito bueno. Pero lo que fa bien, son os shows. Y ixo ye lo que se viyó la nueit d'o domingo. Preba en ye l'audiencia que tenió y cómo todas en charremos a l'atro diya. Évole ha feito, una vegada más, historia d'a televisión. Ta qui pensamos que a televisión tamién ye un arte, y la viyemos como tal, nos fa goyo de trobar-nos que bell diya, de cabo ta quan, belun creba os regles, y innova bell poquet.

Encara que plego de decir que Operación Palace ha feito historia d'a televisión, talment habría de matizar-lo bell poquet u adhibir "en l'estau espanyol". Porque, como muitos medios han remerau istos diyas, isto d'o falso documental, ya lo facioron en 2002 en Francia con o documental Operación Luna. Astí se recontaba una historia a on que Stanley Kubrick estió achustau por Nixon ta simular a plegada de l'Apolo XI y os suyos tres tripulants t'a Luna, estando tot un enganyo. Tamién contó, t'a part d'alavez, con a presencia de "voces de prestichio" como Donald Rumsfeld, Henry Kissinger u l'astronauta Buzz Aldrin. Os equivalents a Vestrynge, Gabilondo u Leguina de Operación Palace. Lo pior d'ixa historia ye que m'he trobau a chent que la da por cierta. Miedo me fa pensar que d'aqui a diez anyos me trobe a belun que me asegure que o 23 F lo fació Garci.

Quanto a lo programa cutiano, o que fa de reportaches tematicos, muitas le critican que no afunda guaire u que fa analisis superficials, sin qüestionar o sistema. Évole no ye un revolucionario, ni un comunista sisquiá. Nunca no ha iu d'ixa coda, ni dengún creigo que le siga demandando ixo. Manimenos sí que ha conseguiu que muita pleguen a qüestionar-se seguntes que cosas d'a politica cutiana. Os suyos programas son simples de tot, pero consiguen que muitas personas conoixcan datos y anvistas que, por un regular, nomás qui militamos en movimientos socials u politicos, conoixemos. ¿Qué de malo bi ha en ixo? ¿Qué no fa servir un luengache tecnico politico? ¿Que no va a las radices? Prou que no. Si lo fese, en o segundo programa, con un share de un 0,2 % s'hese iu ta casa suya. Jordi fa quatre pinceladetas d'os problemas. Qui quiera afundar-ne, por astí tien as bibliotecas y os retes fisicos y virtuals.

A divulgación politica, igual como a scientifica, cal fer-la con luengache que qualsiquier persona pueda entender. Qui critica a Évole, que en a mia opinión ye aintro d'o chenero d'a "divulgación politica", ye como todas as que criticaban a Asimov, Sagan u Dawkins, en fer libros a on que explicaban a sciencia a lo "vulgo". Prou que Asimov heba de sacrificar rigor scientifica ta escribir os suyos libros, pero, a truca, conseguiba que muitas nos intresasenos por a sciencia y comprendesenos os suyos principios fundamentals. Y dimpués, si bell tema nos intresaba prou, ya ibanos t'a biblioteca y nos leyebanos os libros scientificos "de verdat" que calese. Muito habríanos d'aprender qui somos en movimientos politicos y socials sobre as habilidatz comunicativas de Évole. U de Pablo Iglesias, por cierto.

Ha remerau, con tot y con ixo, tot lo secretismo que bi ha arredol d'o 23 F. Totz os periodistas que he sentiu charrar d'o programa han tornau a remerar-lo. En a sociedat s'ha tornau a charrar d'o 23 F y de tot lo que encara se contina sin saber porque, de feito, son "secretos oficials" como s'encargó de remerar-nos en os zaguers minutos d'o programa. 

"Elitizar" os mensaches y os contenius ta que nomás una minoría intelectualment formada los pueda entender, u fer-se sobatidas con ells, no nos leva ta garra cabo difuera d'a marguinalidat politica. Prou que calen estudios serios y tecnicos politicos. Ya se'n fan, de feito. Muitas vegadas, de tot redundants. Talment lo que calga siga una mica más de divulgación, ¿no?

No remataré sin fer critica de Évole. Ye verdat que muitas vegadas leva chent t'o programa que no habría de tener ni un minuto en tele. Como a Anglada d'a Plataforma per Catalunya. U incluyir a o Yoyas, en os primers programas, un personache que me pareixe penible de tot. Ye verdat que a soben simplifica masiau, u que tien posturas masiau moderadas. D'a suya ambigüedat identitaria nacionalment, u mesmo de bella miqueta d'espanyolismo banal que tien, ya ni charro. Pero creigo que a televisión ye millor con ell que no'n sería sin ell.

Os sentius, y no digamos os recosiros, nos enganyan terne que terne. Una d'as promocions que facioron d'o programa estió bien sinyalera d'ixo. Saliba chent entrevistada por a carrera asegurando que heban seguiu o golpe d'estau por a televisión quan, en realidat, as imachens se facioron publicas dimpués d'haber-se rematau a prebatina de golpe. Manimenos muitas yeran, y mesmo continan estando, SEGURAS d'haber-lo visto asinas. ¿Remeratz quantas personas tos aseguroron haber visto l'inte televisivo d'o can y Ricky Martin? 

Qüestionemos-lo tot, por favor. Lo que nos fa goyo y lo que no. Lo que conicide con as nuestras tesis y lo que no. A Jordi Évole, prou que sí, y a nusatros mesmos.

No hay comentarios: