jueves, 10 de enero de 2013

Exercendo lo pasquinismo 009: Esportes

Vinyeta de Bernal t'a revista Panenka
Una d’as cosas que más me bufa la pocha en iste mundo son os esportes. Más que más, los d’elite. Me fa goi a Formula 1, y de cabo ta quan, viyer-me bell partiu d’o Zaragoza de futbol u baloncesto, pero cuento que ye más por estar-me con as amigas que por o partiu mesmo.
 

Manimenos, remanir sin saber lo que pasa en o mundo de l’esporte, ye quasi imposible. As radios y televisions, periodicos y meyos dichitals, ocupan muitisma d’a suya programación en ixos afers. En o caso d’a radio, que ye o que más tiempo l’adedico, ye penible de tot, dende que decidioron que bi hese futbol de primera división espanyola totz os diyas y a todas horas. Y quan no bi ha partiu, te trobas con ciento de comentaristas charrando d’os zaguers alparceyos de Cristiano, Messi, Mourinho u l’ababol de turno. Pero dimpués os hombres-hombres, ixos que se trusquen todas as zaguers novedatz d’as lesions de Paquinho u Golov, critican que as mullers-mullers se veigan a Jorge Javier Vázquez. ¡Como si no estase a mesma mierda!

Porque, ta forro de bota, a qui nos bufa la pocha o futbol, y no somos de Madrid ni Barcelona, hemos d’aguantar que sisquiá existan os nuestros equipos. ¿Quantas vegadas habré visto en “o parte” como o Madrid u Barça ganaba a o Zaragoza y nian lo nombraban. “O Madrid ganó en La Romareda por tanto. Mourinho se quitó un morgallo en o minuto 35 d’a primer parti. Imos con as declaracions de Cristiano en salir d’o campo”. O Zaragoza, igual como tantos atros equipos, ni existe.

L’espanyolismo fa servir l’esporte como fuent de militancia ideyolochica. De feito, chunto con a ilesia catolica, ye a suya principial ferramienta de creyar “creyents”. O periodismo esportivo ye o más espanyolista de totz. Ye ixa parti d’o periodismo (por clamar-lo de bella traza) a on que son permitius os “trucazos en o peito”, a on que o nacionalismo sisquiá ya ye banal sino bien esclater y explicito. L’atro diya, sentiba en a radio que “Espanya heba ganau por paliza a Chile” y no deciban en garra inte lo resultau. ¿Quanto ye por paliza? ¿Qué mena de información me son dando?. Penible ye que, en as noticias esportivas haigan prencipiau a dar a NBA quan Gasol y cía i han prencipiau a chugar. Pero ye que antimás nomás dan os resultaus d’os equipos a on que chugan espanyols, mesmo encara que no chuguen en ixe partiu. ¿Nomás soi yo qui lo viye delirant?

A Formula 1 que, como he dito antis, me fa bien de goi, ye atro d’os casos penibles, con o catenazo de “totz con Alonso” y fateras parellanas. Ye o motivo por os que muitas personas que les podese fer goi iste esporte-show no les ne fa. Porque mesmo yo, que me’n fa muito, y que antimás creigo que Alonso ye un gran piloto, un d’os millors d’agora, remato farto d’os reportaches peloters afalagando-lo terne que terne, que pareix bellas vegadas que Lobato siga o suyo aimant. Se permiten antimás o luxo, a soben de criticar a la prensa britanica y alemanya por fer pasquinismo con Hamilton u Vettel y Schumacher, quan ells fan lo mesmo. Como siempre, os nacionalistas son a resta y no pas ells.


P.D.: Mirando imachens ta ilustrar o post, m'he trobau en o blog de Bernal que charra d'una revista sobre futbol clamada Panenka que preba de fuyir de tot isto que'n charro. No sé si lo habrá conseguiu pues cal pagar y paso prou. Los que sepatz d'o tema, ya me contaretz



1 comentario:

Zucre dijo...

Muit buen articlo, aquí pareix que nacionalistas nomás son belunos. En frent d'o Pottoka una pintada "nacionalismo es fascismo", hue amanixe en a prensa una frase resumen d'o Congreso d'o PSOE "os socialistas no podemos estar nacionalistas, somos internacionalistas"?!