viernes, 28 de septiembre de 2012

Policias, empatias, manipulación y videos

Foto d'o 25S en Anticapitalistes.net
Lo que ye pasando en zagueras tan asoben cuanto a las actuacions policials siempre me deixa toda ripa de sentimientos. Rabia, más que más. Tamién impotencia, en saber que pueden fer lo que les pete pues nunca no tendrá conseqüencias legals u laborals. Argüello, quan veigo a las companyeras desarmadas concarar-se con almarios empotraus armaus y, a ormino drogaus. Tristura, por os tozuels d’os estalentaus que bi ha baixo ixos cascos azuls y que son tan dificils de tornar a convertir en personas normals. Y asinas asinas muitos más...

Pero probablement lo que más mal me fa de tot ye que rara vegada nos creye muita chent quan charramos (os anticapitalistas, indepes, hippies, canchiflos, royos u lo que sia: ya sabetz qui ye a primer persona d’o plural en iste blog) d’istas cosas. Familia y amigas de dillá de "indepelandia" u d’a “Madalena conceptual”, gosan mirar de trobar bella chustificación t’as enrestidas policials. Gosan mirar-se-te como dicindo “no te voi a decir que no te creigo por educación, pero no te creigo” quan les charras d’as torturas y malos tractos. Gosan clamar-te paranoico quan les dices que bi ha policias infiltraus en as manifestacions y que, por un regular, son relacionaus con l’empecipie d’os lapos. Gosan de trobar provocacions en l’actitut d’os periodistas (u creyer que ixo les pasa nomas a os periodistas de “meyos radicals, como iste mozo de El mundo). Y a la fin, como les quieres, cambias de tema y charras de o zaguer episodio de bella serie de TV.

Os que nos hemos criau con Os Simpsons y nos sabemos os dialogos de memoria remeraremos un episodio a on que acusan a Homer en TV d’un crimen. Tot lo lugar lo considera culpable. Se desespera y, en un inte, se mira t’a familia suya y les preguntan si creyen en a inocencia suya. Mientres un inte no le responden ta dimpués decir-le que sí, pero Homer en para cuenta y les diz que porque han dubdau a lo que Bart responde -alto u baixo- que a TV les ha educau y les diz lo que cal que piensen. Como tantas atras vegadas a los Simpsons no les falta razón. Soi quasi seguro que, si a yo me pillasen en una d’ixas, buena parti d’a mia familia y d’as mias amigas no creyerían a mitat d’as cosas que contase. Sería un Homer. Quiero creyer que me refirmarían, prou que sí, y que me aconortarían, pero dimpués, en a intimidat, probablement pensasen “bella cosa habrá feito que no nos ye contando”. ¿Qué ostias les da o sistema ta que lo creigan igual como a una relichión, sin qüestionar-ne cosa? ¿Quantos videos, quantas prebas, fan falta ta conseguir que una persona pare cuenta de que a policía no proteixe que a o capitalismo?

En pencho bells quantos, por si vale ta cosa:











Un testimonio escrito tamién








No hay comentarios: