domingo, 12 de abril de 2009

O millor d'a semana 019


A fredor trayó a plebia, y a plebia as glarimas en tantos y tantos cristianos. En Andorra mesmo nieu y un lazo blanco en una d’as imachens. Bien por els! Antis de marchar a rezar por esfender o dreito d’as mullers a eslexir sobre o cuerpo suyo, tos escribo istas ringleretas.

Relichión y España: Purnas remeraba en
Aragón Colonial ista semana a españolidat de Dios y ye que a relichión catolica ye una parti bital y alazetal de l’españolismo cultural y politico. Como eixemplo, a nueba presidenta d’o parlamento bascoespañol. Española, catolica y d’o PP. Una declarada opositora d’o emplego d’o condón, ye dezir, que le fa goyo que a chen contine morindo por a SIDA u por tantas atrás enfermedaz. U que simplamen bi aiga más bidas esmicazadas: as mais y pais que no quieren ninos y os ninos no quiestos por os pais suyos. Diz que ha bibiu siempre baixo lo mandato d’o PNV. Ixe mesmo PNV que agora parix que ha encorriu a qui no charraba euskera. Pero beteme que ista muller nian lo charra. Que le cal fer un poder ta leyer bellas ringleretas y con tot y con ixo, limpio en os meyos a felizitar-le por o poder que ha feito. Qué sensibilidat que contrimuestra con os bascofablans... En charrar d’Euskal Herria a los meyos se les bei de camín de que coda son.
Sobre a relichión más abstracta y como conzepto, charrón en Publico o Biernes Santo. Un articlo tipicamen ateista que tos recomiendo que leigaz, encara que o suyo luengache siga una mica pedan. Se tetuló El timo de la religión y no lo he puesto trobar en a edizión dichital, asinas que abrez de fer serbir a emeroteca. Sobre España y a bandierota quillada en l’antiga Pza Aragón, leyez iste
articlo de Purnas... Cuantismo nazionalismo banal! Y ixo que ye o Periodico de España, digo, de Aragón....

Cultura Libre: Tantos y tantos poders que fa a industria por acotolar o suenio d’a cultura libre, unibersal y de baldes! De cabo ta cuan tienen bella chicota redota, bel trango entazaga que emos de aprofitar ta escatumbar o suyo tarabidau. En Franzia o sentiu común ha ganau y
Sarkozy se quedará sin poder engarcholar a qui baixe de l’Emule o zaguer disco d’a suya quiesta muller. Manimemos ZP, en unatro zeño t’os Ramonzines, Bautistas y atros culturetas fracasaus, ha nombrau como ministra de cultura a una zineasta fime en contra d’a espardidura d’a cultura. (Guarda si sonaría rara ixa frase a os ilustraus! Os biellos, no pas os “nuebos”). Iste blog se suma en l’inte de publicar iste post a la demanda de dimisión suya. Grazias por tot.
En una semana an que no he teniu internet que tres diyas, no he puesto leyer guaires cosas, asinas que tos pencho bellas fotos de Andorra con nieu que tiré iste cabo de semana. Aspero que tos faigan goyo!

No hay comentarios: