martes, 5 de junio de 2007

Matarranya, libros y meyebals

En a puenda eleutoral bi eba bida difuera d’os colechios eleutorals, campañas, sondeus, cartels, bitorias y redotas. O 19 de Mayo se presentaba o disco Sons del Matarranya an que bentiseis collas aragonesas de mosica fan serbir o catalán en a suya mosica. A mas gran parti, como ye de dar, son d’o Matarranya u d’atrás redoladas catalanofonas d’Aragón pero tamién i partizipan collas como Mallacán, Prau u Dechusban.
En Zaragoza ya se puede mercar o disco, a lo menos en A Enrestida (que ye an que lo merqué yo) y prexino que en belatro puesto más, por un cacano pre de 10 euros (o disco ye doble). Antimás, tamién A enrestida organiza un conzierto en o suyo local de cantautors matarrañencos o Biernes a las 22:00 (puncha o binclo d’alto ta más info) en unas chornadas contra a SGAE que siña MagoFermin, entre atros.

Ta qui tienga l’achenda bueda (¡Que suerte!) que baiga emplindo-la pos, antiparti d’ixe conzierto y d’a resta d’autibidaz que nos i proposan iste cabo de semana remata a Feria d’o libro y se fa o tradizional Mercau Meyebal.

Sobre a Feria d’o libro, poco que dezir. Estoi que qui leiga alto u baxo asoben ya se’n abrá enterau y qui no, pos rai, porque no creigo que prenzipie a fer-lo. Como soi d’os primers, torno a recomendar-tos a Lorenzo Mediano. Os primers libros suyos que leyié estión Los olvidados de Filipinas y El secreto de la Diosa. O primero rezenta a istoria nobelada d’o lolo suyo en a guerra de Filipinas y o segundo ye un best-seller d’a nobela preistorica. Con os dos pasé un rato buenizo de tot. Dimpués leyié Escarcha sobre los hombros, nobela d’amor en o Pirineu d’os cuaranta. Nunca no eba leyiu mica nobela d’amor y me feba asabelo medrana leyer-la por si me feba burro falso, pero parixe que a iste ombre rai de qué escriba que tot lo fa bien. Encara que prebo de leyer tot lo que pasa por as mans mias no soi mica experto y puestar que ta qui en siga ixos libros le parixcan fiemo, pero de berdat pasé un sobrebueno ratet y aspero que qui leiga isto tamién lo pase.

Atra caseta que tos combido a que besitez ye la de Onagro, an que continan ufrindo buenos libros (los de Lorenzo, por exemplo) a buenos pres. Lo millor d’ista chen, antiparti d’os libros, son o trato que te fan. Fez-tos una charradeta con o editor y de seguras que en saldrez con bel libro.

Y ta rematar, os clasicos como Rolde d’Estudios Aragoneses, que a cualsiquier que l’intrese bella mica Aragón, i trobará bel libro que mercar, Gara d’Edizions (en o puesto de PRAMES) an que continan bendendo a colezión de AINAS, Pirineo con bels libros bien intresans u a caseta d’o Gubierno d’Aragón, an que se bende o zaguer premio Arnal Cavero que ganó Ruben Ramos.

O mercau meyebal ya ye un clasico d’as Ferias que se fan en Zaragoza de berano. Ta qui aimamos trobarnos por bels pocos diyas en os sieglos an que Aragón yera toda una potenzia europeya, an que o castellano nomás se sentiba que cuan nos besitaban os foranos, an que os almugabars feban d’as suyas por ixas mars que os suyos pexes portaban a cuatribarrada… pos ye toda una borina. Minchar y zorriar rodiau de toda mena de mosicos y chens rarizas fendo chuegos u teyatro. En as botigas te puez trobar artesanía bien pincha y buenas cosas ta minchar. En as tabiernas te i puez fartar tamién de minchar y, más que más de zorriar. No ye Teruel, pero ye lo millor que, por agora, nos puede ufrir ista ziudat. Y cara ta Chulio unatra en Daroca….

Bueno, aspero que si tenebaz l’achenda bueda, ya no la tengaz.

No hay comentarios: