martes, 29 de mayo de 2007

Quiento tozolón!

En primeras no quereba escribir cosa sobre as elezions. Ni antis, ni tanimientres ni dimpués. Nomás teneba presta una chiqueta reflesión sobre os gastos d’as campañas eleutorals y prou. Pero l’autualidat y os resultaus s’imposan y creigo que ni podemos ni emos d’amagar-nos.

Ayer, cuan yeran en momentos de prenzipiar as encuestas y os resultaus le diziba a la mía nobia con una autitut somarda y, remedando a Angel de o programa Sé lo que hicisteis… “Quiento tozolón nos imos a foter”. En reyalidat no creyeba que estase tan grau. Creigo que dengún no s’asperaba ixos resultaus. Yo apostaba por una chiqueta baixada de CHA y PAR y que a resta no se mobesen guaire. Dudaba muito que IU dentrase en o conzello. Pero, ai, los ziudadans! Ixa chen que de cabo cuan (cada cuatro años) trucamos o ficazio d’os nuestros mainates dizindo-les, alto u baxo y en a mida que nos dixan as leis eleutorals, qué pensamos d’els. Y os ziudadans emos dezidiu….

Emos dezidiu (los ziudadans, no yo) que contine o gubieno PSOE – PAR (encara que fa cuatro años se suposaba que ebanos dezidiu un gubierno PSOE – CHA). Que continen estricallando as montañas, pribatizando serbizios publicos, afogando lugars y bals, malfurriando diners, chusmesos a Madrit, xublidando a qui charramos atras luengas que no sigan o castellano…
Tamién emos dezidiu (los ziudadans, no yo) que CHA s’estozole d’una traza bistera, incontestable, que dixa sin mica escusa a os mainates suyos que mesmo han de reconoxer a redota. Con lo difizil que ye que cualsiquier partiu la reconoxca! Agora no ye l’inte de mirar culpables en o futbol, l’Eraldo, a Ibercaxa, l’Opus u San Pito Pato, mirándo-se de rezentar-nos bella falordia sobre o periglosos que somos os nazionalistas de cuchas ta o sistema (que’n somos) y ta o poder sozio-economico-meyatico, en parolas d’un d’os mainates de CHA. Agora ye l’inte de posar-se de traza tranquila y fer un analís de qué ha pasau. D’an son ius ixos 30.000 botos que han marchau. De cómo un partiu puede plenar una plaza de chen bien choben meyo capina y rebutién de siñals d’Aragón y cuatro años dimpués que i sigan os cuatro hooligans d’o partiu (que no d’o nazionalismo) y rematen fotendo de lapos a candidatos y antigos militans suyos.
Lo de Chobenalla ye como a piratería. No estió un problema, estió un sintoma. Diz que o tiempo mete a cadagún en o suyo puesto. No creigo que iste que agora tien siga lo puesto de CHA. Creigo que s’amenista un partiu nazionalista de cuchas en Aragón. Creigo que cal que Aragón siga gubernau por un partiu nazionalista de cuchas y que, bel diya, o nazionalismo de cuchas aragonés ocupará o suyo puesto en a soziedat y en as instituzions. Agora CHA s’ha quedau en o puesto an que l’han dixau os eleutors. Caldrá beyer que pasa maitín y a l’atro y más dimpués. Aintro y difuera de CHA, en tot lo nazionalismo aragonés, que prou que esiste dillá de CHA.
Cuan un barco s’afoga, pasan muitas cosas. Muitos fuyen, atros s’afogan, atros se pasan t’atro barco que no baiga t’as fuesas d’a mar, bels poquez se i quedan y mesmo bi ha qui preba de quitar l’augua y fer bel apaño ta que dixe d’afogar-se. Luego beyeremos que fa qui.
Güe mas que no nunca: Entalto Aragón libre y sozialista!

No hay comentarios: